Sosna zwyczajna jest jednym z najważniejszych drzew świata (porasta ogromne obszary) i najliczniej występującym drzewem w Polsce (stanowi ponad 60% drzewostanu naszych lasów).

Charakterystyka. Drzewo stosunkowo długowieczne, szybko rosnące. Osiąga wiek 300-500(700) lat. Pod względem tempa wzrostu spośród rodzimych  drzew iglastych ustępuje jedynie modrzewiowi. Drzewo osiągające zwykle wysokość do 30 m, a na siedliskach korzystniejszych także ponad 40 m oraz średnicę do ponad 100 cm. Pień przeważnie do 2/3 wysokości wolny od gałęzi (nie regularny kształt korony). Kora czerwonobrązowa, cienka i gładka w górnej części pnia. System korzeniowy sosny zwyczajnej jest najgłębszy spośród wszystkich drzew iglastych występujących w Polsce. Jej palowy korzeń główny może sięgać na głębokość ponad 3m!

Sosna posiada szeroki, jasnożółty biel i intensywnie brązowo(żółto)czerwonawą twardziel (im ciemniejsza tym drewno bardziej trwałe i wytrzymałe). Słoje są wyraźne, przy czym drewno późne zawiera jasne cętki przewodów żywicznych. Drewno bardzo lekkie i miękkie, średnio trwałe, przyjemnie pachnie z powodu silnego żywicowania.

Obróbka mechaniczna dobra. Drewno można dobrze przepiłowywać, przycinać, wygładzać, nawiercać, frezować, szlifować.

Suszenie przebiega szybko i dobrze z lekką skłonnością do pękania i paczenia.

Sklejanie: dobre.

Wykończenie powierzchni dobre, jednak przy dużym udziale żywic utrudnione bejcowanie i lakierowanie. Sosna dobrze wchłania impregnaty.

Wady drewna: krzywizny, skręt włókien, sękatość, pęcherze żywiczne, przemieszczenia twardzieli, pęknięcia żywiczne, nieregularny przebieg przyrostów rocznych, sinizna.

Zastosowanie: drewno sosny jest odpowiednie na okleiny zewnętrzne skrawane i łuszczone, na sklejkę, na cele konstrukcyjne, budowlane wewnętrzne i zewnętrzne, stolarkę okienną i drzwiową, podłogi, podkłady kolejowe, maszty, stemple kopalniane. Może być także zastosowane w stolarce artystycznej, meblarstwie, przemyśle płyt wiórowych i pilśniowych, na wełnę drzewną, skrzynki, pojemniki, węgiel drzewny. Warto jednak wspomnieć, że nasza sosna jest niestety jakościowo gorsza niż sosna skandynawska ze względu na spore sęki, szerokie przyrosty roczne i żywice.

Z żywicy sosnowej destylowanej z parą wodną otrzymuje się terpentynę a z pozostałości tego procesu otrzymujemy kalafonię.

 Z igieł sosnowych wyrabia się olejek sosnowy. Zresztą cała sosna jest wykorzystywana w zielarstwie: młode pędy sosny, igliwie, żywica i drewno.