Do roku 1784 Śmiełów

był częścią dóbr żerkowskich i dzielił ich losy. W 1784 roku wydzielony majątek śmiełowski nabył Andrzej Gorzeński (ur.?–zm.1821) – regent grodzki poznański. Na zamówienie nowego właściciela wybitny architekt wojskowy, generał major Stanisław Zawadzki (1743-1806) postawił tu w 1797 roku pałac i zespół budynków gospodarczych – jedną z najświetniejszych siedzib polskiego klasycyzmu. 

Śmiełów leżący nad granicą zaborów, był miejscem przerzutu ochotników do powstania listopadowego. W połowie sierpnia 1831 r. do Śmiełowa przybył Adam Mickiewicz postanowieniem przekroczenia granicznej Prosny i udziału w powstaniu. Stacjonujący oddział wojsk pruskich w Śmiełowie udaremnił poecie przedostanie się do Królestwa polskiego. Wróciwszy do Śmiełowa pozostał tu około trzech tygodni. W tym czasie dotarła do niego wiadomość o kapitulacji Warszawy, która nastąpiła 7 września. Wiąże się z tym opowieść o drzewku dębowym, które posadził w parku wygłaszając jednocześnie sentencję o odrodzeniu Polski. Znane jako „dąb Mickiewicza”, drzewo to otaczane czcią rosło do lat dwudziestych XX wieku.

Obecnie Śmiełów to wieś położona niedaleko domu Lidki  i Jarka i tego się trzymajmy 🙂 

Zapraszamy Was na film!

https://www.youtube.com/watch?v=S9v2fUqCTuU