Modrzew europejski choć jest drewnem mało popularnym w Polsce, technicznie uważany jest za najtrwalszy i najlepszy gatunek drewna.

(fot 1. deska po traku)

Dorasta on ok 30m, ma kształtny pień w którym udział kory dochodzić może nawet do 25%.

Kora modrzewia bogata jest w żywicę. Ma liczne ciemnobrunatne, nieregularnie rozmieszczone sęki. Jest gatunkiem twardzielowym. Twardziel ma czerwonobrązowy, lekko połyskujący. Biel wąski o barwie żółtawej. Słoje rocznych przyrostów są dość wyraźnie zaznaczone. Modrzew jest drzewem silnie żywicznym, o przyjemnym żywicznym zapachu. Kiedy drewno jest wysuszone nie ma problemów z wyciekaniem żywicy.

(fot. 2-3 siedmioletnia deska boazeryjna, ta jasna – po odkryciu strugiem, zebrane okolo 0.5mm)

Suszenie przebiega gładko. Modrzew ma niewielką skłonność do pękania i paczenia, prawie nie skręca się (po wygięciu – wraca do pierwotnej formy).

Sklejanie dobre.

Nie ma większych problemów z obróbką powierzchni (z matowaniem czy wykańczaniem lakierami). Czasami przed bejcowaniem należy oczyścić powierzchnię rozpuszczalnikiem do żywic.

Obróbka ręczna czy mechaniczna nie stwarza problemów pod warunkiem posiadania ostrych narzędzi. Modrzew jest dosyć twardy. Narzędzia należy często polewać wodą lub rozpuszczalnikiem do żywic.

Zastosowanie:  drewno nadaje się na cele budowlane i konstrukcyjne wewnętrzne i zewnętrzne, zwłaszcza w budownictwie wodnym, ziemnym, mostów, kopalnictwie, młynów, także w bednarstwie (gdyż modrzew jest drewnem kwasoodpornym) oraz na progi, okna, schody, drzwi itp. Drewno modrzewia nadaje się na okleiny skrawane płasko, meble, okładziny, podłogi, boazerie. Odpowiednie jest także na maszty, panele, w przemyśle płyt wiórowych.

(fot. 4 – elewacja domu, boazeria modrzewiowa pomalowana lazurą)

Jest bardzo odporny na wilgoć, szkodniki i grzyb. Jest wytrzymały, elastyczny i mało kurczliwy.

Szczerze zachęcam do pracy z tym drewnem, uważam że jest to doskonały materiał stolarski.